- tikan
- is.1. Dəvətikanının, qızılgülün və bəzi başqa bitkilərin iynə kimi itiuclu hissəsi. Ayağına tikan batmaq. Nar ağacının tikanı. – Evi süpürəndə süpürgənin tikanı. . düşüb fərşin üstünə və batıb qonağın yumşaq yerinə. C. M.. // Tikanlı kol, dəvətikanı. Çəpərlərdən çıxan tikan kolları oynayaoynaya gəlib yol çuxurlarında bənd alır. M. C.. Bu yerin on-on iki addımlığında iri bir tikan tayası var idi. M. Rz.. // Bir şeyin iti ucu, batan tərəfi. Məftilin tikanı.2. Bəzi heyvanların bədənini örtən iynələrdən hər biri. Kirpinin tikanı.3. Bax tıx. Balığın tikanı.◊ Tikan olub gözünə batmaq – görmək istəmədiyi, zəhləsi getdiyi bir şey, ya adam daima gözü qabağında olmaq. <Ələmdar:> Ancaq düzü, bu Nikolay poqonları mənim gözümə tikan olub batır, bəy! S. R.. Tikan üstündə oturan kimi – çox narahat halda, nigarançılıq içində, iztirab çəkə-çəkə. Tikan üstündə oturmaq – çox narahat olmaq, nigarançılıq çəkmək, iztirab içində olmaq. (Ürəyindən) tikan çıxarmaq – qisasını almaq, əvəzini çıxmaq, ürəyini soyutmaq. <Şirəli:> Sağ ol, bala! Hamımızın ürəyindən tikan çıxartmısan. S. Rəh..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.